Herkese merhaba :)
Güllaç güzel yapılınca sevmeyen, yemeyen yoktur-eşim hariç tabi. Maalesef tatlı denince suratını buruşturan türünün ilk örneği niteliğinde kendisi. Ne yapsam ne etsem sevdiremiyorum, aksi gibi ben de bayılırım tatlıya. Eşimin özellikle sütlü tatlılara olan bu sevgisizliğinden benim ahçılığım da nasibini alıyor elbette. Bir tepsi güllacı kendi kendime yemek zorunda kaldım bir hafta boyunca :) Neyse ki sütü seven ben, ondan yapılan her şeyi de çok seviyorum. Gelin şimdi de ilk defa yaptığım bu güllacı bir görelim, ustalar görürse- belki nasip olur da bloguma bakarlarsa bir gün, hani imkansız diye bir şey yoktur ya:) bana not versinler:)))