Herkese iyi günler efendim, bugün sizlerle dün okuyup bitirdiğim 328 sayfalık bir Selim Çiprut romanı olan Civa'yı ve yorumlarını paylaşacağım.
*
Bu arada ilk defa Ahmet Ümit faciasından sonra yani bir Türk polisiyesi okudum. Ahmet Ümit'i tanımadan daha aşık olduğum film 'Sis ve Gece'yi izlemiştim ancak kitabı beni hayal kırıklığına uğrattı doğrusu. Okuldan bir arkadaşımdan ödünç alarak okumuştum Allah'tan yoksa verdiğim paraya acıyacaktım. Ahmet Ümit gerçekten sevilen bir yazar biliyorum ama ben nedense sevemedim bir türlü. Evet elin yabancısındansa kendi değerimiz bir yazara yönelmek, kitaplarını alıp okumak ve paylaşımda bulunmak daha efdaldir bunu kesinlikle kabul ediyorum. Ama ve fakat dili bana çok ağır geliyor. O zaman da güzelim filmin romanını zorla okumuştum, malesef Ahmet Ümit'in romanlarında kullandığı dil biraz ağır kaçıyor, akıcı bulmuyorum dilini. Her neyse konumuz Selim Çiprut ama ben demin neden Türk polisiyesi okumadığıma cevap veriyordum zaten, sebebi kötü tecrübeler...
Kesinlikle polisiye kadar sevdiğim başka bir dal yok romanlarda, ama bu demek değil ki her şeyi de yalayıp yutuyorum...Bazen bünye kaldırmıyor işte her ne kadar istesem de...Bir kere Türk polisiyeleri nedense bana göre bir türlü yabancılarınkilerle yarışamıyor. Bu romanda da kesinlikle bunun başka bir örneğini görüyoruz. Genelde Türk polisiye romanlarında astığı astık kestiği kestik bir komiser ve onun hiçbir şey bilmeyen cahil memurları var. Her şey o kadar kalıplaşmış ki Türk polisiyelerinde olmuyor bu roman işi. Ha Arka Sokaklar başka, orada gerçekler yer alıyor çünkü. Oradan buradan çalınmış tasvirler değil.