Özellikle Buket Uzuner'in kitabını çok istemiştim, sağ olsunlar nihayet bende :) Şimdilerde ikinciyi okuyorum. Bakalım bitince yorumlar yine buralarda olur.Ama şimdi Öğretmenim Mori'yle Salı Buluşmaları kitabının eleştirilerine bir bakalım...

*

Kitap kapağıyla başlayalım. Değişik versiyonları olsa da bana turkuaz renklisi geldi. Her halükarda resim içermeyen bu kapak bence defter şeklindeki tasarımıyla resimsiz de olsa dikkat çekiyor. Kitap bu arada uzun bir dönem -6 ay- Çok Satanlar Listesi'nde kalmış Ekim 1997'de. Ancak ben daha yeni okuyabiliyorum :( Kapak tasarımını sade ve yalın bulduğumu ve beğendiğimi söyleyebilirim.

*

Kitabın sinemaya uyarlanmasından da anlaşılacağı üzere ne kadar büyük bir kitleye hitap ettiği belli. Üstelik filmi Mick Jackson yönetmiş yapımını da Oprah Winfrey üstlenmiş. Hemen izlemeyi düşünüyorum.

*

Aslında bence sinemaya uyarlanmasına şaşırmamak lazım çünkü sinemaya uyarlanan diğer kitaplar gibi somut öğelerin yoğunlukta olduğu, herşeyin sanki yaşanıyormuş izlenimi verdiği bir roman bu da. Yani bazı kitapları bence yazarlar sinemaya uyarlanma ihtimalinin yüzdesine göre yazıyor olabilirler, bilemiyorum.

*

Kitabın dili oldukça sade, sizi sıkmıyor, yabancı kelimelerle yormuyor, bildiğiniz sanki her an her yerde karşınıza çıkabilecek bir hayatı anlatır gibi anlatıyor. Çevirmene teşekkürler burdan.

* 

Kitap kısa bölümlere ayrılmış,her bölüm farklı şekillerde adlandırılmış ve her Salı numaralandırılmış, bu yüzden okumak ve okumaya ara vermek kolay oldu.

*

Kitabın içeriğinde Mori'den bolca özlü söz ve felsefe dinliyoruz. Ama bunlar da Mori gibi oldukça renkli, insanı sıkmıyor.

*

Biraz da, adı geçen ve kendime bolca örnek aldığım sevgili meslektaşımdan bahsetmek istiyorum. Herhalde çok az kişiye nasip olur ona benzeyen öğretmen bulabilmek. Bu kadar neşeli bir insan eminim psikolojiyi bile keyifli hale getiriyordur. Bir kere bence çok farklı bir bakış açısına sahip biri o. Zaten bunu hayata, ölüme ve diğer ıvır zıvırlara karşı öğrencisine yorum yaparken rahatlıkla anlayabiliyoruz. İkinci tespitimse, Mori'nin bir bilge olduğu yönünde. Ölümü bile bilgelikle yorumluyor ve ahlayıp vahlanmak yerine her gün faydalı olabilmenin yollarını arıyor. Daha önce böyle bir bakış açısına rast gelmiş olamazsınız. Çünkü ben bile öyle bir durumda kendimden başkasını düşünemem, her gün bir uzvunuz işlevini kaybediyorsa gülümsemek zorlaşır bana göre mesela. Ama o çocuklarının bile onunla hayatlarını durduracak veya yaşamdan kopmalarını sağlayacak bir bağ kurmasını istemiyor. Ona göre hayat durmamalı, devam etmeli, birileri ölse bile...

*

Mori'nin Canlı Cenaze Töreni fikri değişikti ancak herkesin çıkıp da fikirlerini açıklaması bence pek gerçekçi olmadı. Daha önce böyle bir şeyi deneyen biri var mıdır sizce?

*

Herkesin okuması gereken - özellikle öğretmenlerin ve adaylarının- üstelik de her telden okuyucuya hitap edebilecek bir romancık ya da hikayemsi romanlardan biri bu. üstelik çok sayfalı kitaplardan nefret edenlere müjdeli haber, sayfa sayısı oldukça az. Bu benim kitaba yönelik tek olumsuz eleştirim.

*

Mori'yi bizlerden farklı kılan tek şeyin hayata karşı bakış açısı olduğunu düşünüyorum. HAYATI HAFİFE ALMAK DİYE BUNA DENİR !

*

Ve son olarak Mori'den birkaç alıntı...

 Mitch: ( Mori'nin sözlerinden sonra özet cümlesi) Peki o zaman şöyle diyebilir miyiz, hayatın anlamını bulmanın yollarından biri de çöp dökme alışkanlığından vazgeçmektir. (sayfa 59)

Mori: Sadece korkunç diye yaklaştığında korkunçtur. Vücudumun yavaş yavaş yok oluşunu izlemek hiç de kolay değil ama şu da var: En azından vedalaşacak zamana sahibim. Herkes bu kadar talihli değil...

*

Evet kitabı mutlaka alıp okumanızı ve kitaplığınıza bir değer kazandırmanızı tavsiye ediyorum. Mori gitti ama güzel düşünceleri bizimle...

Kitaba puanım: 5

Takipte Kalın

♥ Facebook ♥

♥ Twitter ♥

♥ Instagram ♥

hasibecengizkarakuzu@gmail.com

Herkese sevgiler, 

Hasibe ♥️