İyi akşamlar herkese...Mutlu bir hafta diliyorum, araya Taksim Faciası girince nerdeyse bir hafta önce okuyup bitirdiğim kısacık romanın -hatta şuan yollarda olan romanımın- eleştirisini ancak yazabiliyorum. Bu arada roman bugün Kitap Okumak İster Misin'e 'Küçük Mucizeler Dükkanı' ile kargolandı, eşim sağolsun ben okuldayken her işimi o hallediyor, canımm... Neyse arkadaşlar konuyu çok uzatmadan eleştirileri sıralayalım:
Kitabımız yani bana gönderilen V Yayınları'nın çıkartmış olduğu basımdı. Doğal olarak kapağı değişikti ama her ikisinde de ben kapak tasarımını çok sevdim, en azından şöyle diyebiliriz: Konuyu açıklayıcı olmuş :)
*
Kitap meşru olmayan bebeğini dünyaya getirmekle getirmemek arasında kalan ve bununla birlikte yaşamı sorgulayan bir kadının dilinde can buluyor. İsmini bile bilmediğimiz bu kadın, bebeğini hem doğurmak istiyor hem de kötü anılarından dolayı onu böyle bir dünyaya getiremeyeceğinden yakınıyor. Çoğunlukla kadının karnındaki bebeğiyle konuşmaları da yer alıyor.
*
Kitabın akışını ve dilini sevdim, yine herkesin sevebileceği-okuyabileceği kadar güzel bir roman. Cümleler sizi sıkmayacak şekilde tanzim edilmiş ve ben okurken sıkılmadım.
*
Romanın adı üzerinde zaten ama anne bebeğe direkt mektuplar yazmıyor daha ziyade bebek ile konuşarak iletişim kuruyor. Ona doğacağı hayatın gerçeklerinden dem vuruyor, kimi zaman şikayet ediyor kimi zaman da umut vadediyor.
*
Kitabın sayfa sayısını çok az bulduğumu itiraf etmeliyim, bu Küçük Mucizeler Dükkanı'ndan da kısa sürdü malesef.
*
Felsefe yapmış bolca diye eleştiren de olacaktır elbette ama bence kitabın tamamı felsefeden oluşmasına rağmen felsefi bir kitap kadar sıkıcı değildi.
*
Kitapta yaşam, ölüm ve hayat üzerine güzel tespitler var, bunlar bir de felsefi bir anlatımla buluşunca güzel bir iş ortaya çıkmış diyebiliriz.
*
*
Kitabın sonundaki teatral mahkemeyi ise başarılı buldum. Bence güzel bir son değildi ama yine de anneyi okurken samimiyetine gerçekten inandım:)
*
Romanı çoğu zaman okurken kendimi o kadının yerine koydum ve onun yerinde olsam neler yapardım diye düşündüm. Bu kadar ilgisiz bir zorla olunmuş baba adayı, çevredeki baskı ve itirazlar, kürtaja olumlu bakan insanların arasında kalmış anne ve babasının sadece sözlü göstermelik desteğiyle ayakta kalmaya çalışan bir kadın olsanız sahi siz ne yapardınız?
*
Ne olursa olsun ben kahramanımızın çocuğu bilerek düşürmediğine ve düşürmek de istemeyeceğine inandım...Severek ve bazen de kafanızı sallayarak okuyacağınız kısa ama keyifli bir roman...
Kitaba puanım: 4
Takipte Kalın
hasibecengizkarakuzu@gmail.com
Herkese sevgiler,
Hasibe ♥️
